afscheid
Door: Leo van Noort
Blijf op de hoogte en volg Leo
12 Oktober 2014 | Marokko, Skoura
Vanmorgen na het ontbijt, fiets gepakt en opgeladen en als ik bij de receptie kom, zeggen de jongens dat ik niet weg mag, ik moet blijven. Wel heel erg leuk. Een neef van de eigenaar komt binnen, grappig is het aantal overeenkomsten tussen ons. Hij werkt in de gevangenis in Amsterdam met jeugd (ik ben begeleider), doet kickboksen (jarenlang karate gedaan), is sportinstructeur (ik verslaafd aan), doet projecten voor kinderen in Marokko (heb ik voor kinderen in Laos en Vietnam gedaan). Hij helpt bij het vertalen van de communicatie en zegt dat het personeel het super leuk vindt hoe ik met ze praat/lol maak e.d , relaxt naar hun ben. Ik verbaas me hierover, want naar mijn idee, doe ik niets bijzonders en vindt het dan jammer dan andere gasten dus blijkbaar anders met personeel van hotels omgaat. Het personeel probeert me nog over te halen, ze willen mijn overnachting betalen, als ik maar blijf. Aandoenlijk wel. Best lastig om dan toch te vertrekken. Het fietsen gaat makkelijk, heb de wind in mijn rug. 30 kilometer naar Keela M'Gouna, aldaar drink ik koffie met een soort tompouce voor €1,30, smaakt zo goed, zodat we hetzelfde recept maar herhalen. Dan aankomst bij hotel Rosa Damaskina. Ik weet deze plek nog goed te herinneren van 7 jaar geleden, moet zeggen dat ik verder niet veel herken meer, apart hoe snel je dit kwijt bent. De mensen die er werken spreken alleen franse taal, dus met handen en voeten komen we eruit. Kies de kamer die ik toen ook had. Het is erg basic, tikje vies, geen douchekop e.d. maar wat maakt het uit. Geen alcohol, geen wifi. Terras met fantastisch uitzicht. Genieten van gewoon niks doen, zitten met ogen dicht en je rijk voelen. Dan douche nemen en wordt er gevraagd of ik berber egg (slechte herinneringen aan), brochettes of nog wat anders wil. Geen flauw idee wat brochettes zijn, dus doe die maar. Hahahaha, patat met saté. In de avond zie ik wat vage figuren binnenkomen. In een donkere ruimte komen ze samen. Ik ga erbij zitten. Allen roken een waterpijp, dus doe mij er ook maar 1. Met appelsmaak. Ik wordt er wat duizelig van, dus dan gauw naar bed.
-
14 Oktober 2014 - 12:01
Aad Broeke:
hallo leo flink wat je doet. Je kan zien dat ze veel oudheden hebben. Het is wel indrukwekkend. Ga zo door. gr van ons beiden -
14 Oktober 2014 - 15:28
Wil:
Hallo lieverd wat een prachtige foto,s weer,ben heel benieuwd naar je verslag.heel veel succes morgen . -
15 Oktober 2014 - 08:25
Els Van Noort:
Hoi Leo,
Wat een bijzonder mooie verjaardag heb je gehad! Wat is Marokko mooi en erg leuk om je levendige verslagen te lezen.Geniet ervan en heel veel mensen genieten (een stuk) met je mee!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
