Afzien
Door: Leo
Blijf op de hoogte en volg Leo
18 Januari 2018 | Laos, Tad Lo
Vanmorgen vroeg opgestaan en bij het ontbijt was er Dragon Fruit, heerlijk ! Rijst, kip en groenten gegeten en 2 pannekoekjes. Pakse is wat betreft het aantal inwoners de 2e meest dichtbevolkte stad van Laos. In Laos werden tijdens de Vietnamoorlog meer bommen geworpen dan tijden WO II op Japan en Duitsland tezamen. Er liggen nog steeds onontplofte bommen in het land, welke nog steeds slachtoffers maken. Daarom is het niet handig om van de weg af te gaan. Gelukkig hoef ik zelden tot nooit te plassen tijdens het fietsen.
Dan starten, pin eerst nog even 1 miljoen kip (hahaha ongeveer 100 euro) eerst de stad uit zien te komen over 4 baans weg, met heel veel smog, zand en gravel. Weg is eerste 20 km opgebroken en gaat vals plat omhoog, wat ik direct voel. Na 15 km stof happen en klimmen, zijn mijn benen al flink verzuurd. Ik denk even aan terug fietsen en Boloven Plateau te laten voor wat het is, kan het namelijk makkelijk overslaan omdat het rondje is en ik weer in Pakse terugkom. Besluit even een sterke energy drank te nemen en om stofkapje op te doen. Dit doe ik eigenlijk nooit, maar nu is het echt nodig. Op karakter ga ik verder. Na 20 km sla ik af richting Salavan, een mooie dalende weg en fiets langs teakboom- en koffieplantages. Na 32 km ben ik bij de Tad Pha Souam Waterfall. Dit is eigenlijk einde van de deze etappe, ben ook flink moe, maar accommodatie is eenvoudig en besluit dus door te gaan naar Tad Lo, nog eens 52 km.... Na 11 km klim ik naar 210 m hoogte en wordt weer vals plat omhoog. Paar keer stop ik, sta 2 minuten stil v.w. hoge hartslag en ga weer verder. Gelukkig herstel ik heel snel. Maar voel wel aan alles dat ik op de top van mijn kunnen zit. Ik zou langs Homestay Katu komen bij een een koffieplantage, waar verteld wordt over organisch koffie verbouwen, branden, maar heb ergens het bord gemist. Ik stop bij een simpel houten hutje waar een vrouwtje staat achter een pan en wat spulletjes verkoopt. Ze schrikt zichtbaar als ik binnenstap (dat is ook wat jij ziet op de foto Gonny, ik ben in gebied waar weinig toeristen komen, dus zijn ze onwennig). In het point boekje wijs ik soep aan en de vrouw gaat aan de slag, een heerlijke noedelsoep volgt, zout is hard nodig, want het zweet komt uit alle poriën. Mijn ogen zijn beiden geïrriteerd door het vele zweet wat daarin komt. Maar is direct weg als ik op locatie ben. Mijn benen voel ik niet meer of heb ik als het ware uitgeschakeld en trap door tot 600 meter hoogte. De laatste 10 km gaan zeer steil (12%) naar beneden. Oooh wat is dat heerlijk, alhoewel je flink moet bijremmen en goed concentreren op de weg op gaten. Het verkeer gaat keurig om mij heen. Ik kijk ook veel in mijn spiegel. Vandaag tot 2 aan toe schrok ik flink, toen er naar mijn idee vrachtwagens vrij dicht langs me gingen. Maar zit soms zo in trance, dat ik mogelijk daardoor schrok. Luide muziek op mijn oren en soms schreeuwend verder om mezelf op te peppen. Dan na 88 km ik aan bij het Syphaserh Guesthouse. Een relaxte plek met prachtig zicht op de Tad Hung waterval, 6 dollar per nacht voor een bungalow ! Zo blij hier te zijn, blijf gelijk 2 nachten om zodoende morgen te kunnen herstellen, volgende etappe is namelijk ook weer zwaar.
Op het terras kom ik aan de praat met een Duitse vrouw en praten over reizen en jawel Cambodja, wat zij hetzelfde heeft ervaren als ik en diepe indruk heeft gemaakt. Ze reizen met een huurauto door het land. Awol adviseert te gaan eten bij Tim Guesthouse en daar zit ik alleen. Heerlijk eten ! Even later komt de vrouw met haar man en na 5 minuten zitten ze bij me aan tafel. Man is motorrijder. Zij wil dolgraag naar Nepal en hij is nog niet overtuigd. Laat ik nou externe harde schijf bij me hebben..... Dus Macbook gehaald en foto's en filmpjes laten zien van Nepal. Heel gezellig.
Dan terug naar mijn bungalow aan de rivier en daar zitten een Finse jongen en 2 Nepalezen, die direct mijn tattoo herkennen, de boeddha eyes van Nepal, dus toen nog met hun wat Beerlao gedronken. Om 0.30 u naar bed. Eigenlijk veel te laat, maar goed, morgen toch vrij dagje.
Dan starten, pin eerst nog even 1 miljoen kip (hahaha ongeveer 100 euro) eerst de stad uit zien te komen over 4 baans weg, met heel veel smog, zand en gravel. Weg is eerste 20 km opgebroken en gaat vals plat omhoog, wat ik direct voel. Na 15 km stof happen en klimmen, zijn mijn benen al flink verzuurd. Ik denk even aan terug fietsen en Boloven Plateau te laten voor wat het is, kan het namelijk makkelijk overslaan omdat het rondje is en ik weer in Pakse terugkom. Besluit even een sterke energy drank te nemen en om stofkapje op te doen. Dit doe ik eigenlijk nooit, maar nu is het echt nodig. Op karakter ga ik verder. Na 20 km sla ik af richting Salavan, een mooie dalende weg en fiets langs teakboom- en koffieplantages. Na 32 km ben ik bij de Tad Pha Souam Waterfall. Dit is eigenlijk einde van de deze etappe, ben ook flink moe, maar accommodatie is eenvoudig en besluit dus door te gaan naar Tad Lo, nog eens 52 km.... Na 11 km klim ik naar 210 m hoogte en wordt weer vals plat omhoog. Paar keer stop ik, sta 2 minuten stil v.w. hoge hartslag en ga weer verder. Gelukkig herstel ik heel snel. Maar voel wel aan alles dat ik op de top van mijn kunnen zit. Ik zou langs Homestay Katu komen bij een een koffieplantage, waar verteld wordt over organisch koffie verbouwen, branden, maar heb ergens het bord gemist. Ik stop bij een simpel houten hutje waar een vrouwtje staat achter een pan en wat spulletjes verkoopt. Ze schrikt zichtbaar als ik binnenstap (dat is ook wat jij ziet op de foto Gonny, ik ben in gebied waar weinig toeristen komen, dus zijn ze onwennig). In het point boekje wijs ik soep aan en de vrouw gaat aan de slag, een heerlijke noedelsoep volgt, zout is hard nodig, want het zweet komt uit alle poriën. Mijn ogen zijn beiden geïrriteerd door het vele zweet wat daarin komt. Maar is direct weg als ik op locatie ben. Mijn benen voel ik niet meer of heb ik als het ware uitgeschakeld en trap door tot 600 meter hoogte. De laatste 10 km gaan zeer steil (12%) naar beneden. Oooh wat is dat heerlijk, alhoewel je flink moet bijremmen en goed concentreren op de weg op gaten. Het verkeer gaat keurig om mij heen. Ik kijk ook veel in mijn spiegel. Vandaag tot 2 aan toe schrok ik flink, toen er naar mijn idee vrachtwagens vrij dicht langs me gingen. Maar zit soms zo in trance, dat ik mogelijk daardoor schrok. Luide muziek op mijn oren en soms schreeuwend verder om mezelf op te peppen. Dan na 88 km ik aan bij het Syphaserh Guesthouse. Een relaxte plek met prachtig zicht op de Tad Hung waterval, 6 dollar per nacht voor een bungalow ! Zo blij hier te zijn, blijf gelijk 2 nachten om zodoende morgen te kunnen herstellen, volgende etappe is namelijk ook weer zwaar.
Op het terras kom ik aan de praat met een Duitse vrouw en praten over reizen en jawel Cambodja, wat zij hetzelfde heeft ervaren als ik en diepe indruk heeft gemaakt. Ze reizen met een huurauto door het land. Awol adviseert te gaan eten bij Tim Guesthouse en daar zit ik alleen. Heerlijk eten ! Even later komt de vrouw met haar man en na 5 minuten zitten ze bij me aan tafel. Man is motorrijder. Zij wil dolgraag naar Nepal en hij is nog niet overtuigd. Laat ik nou externe harde schijf bij me hebben..... Dus Macbook gehaald en foto's en filmpjes laten zien van Nepal. Heel gezellig.
Dan terug naar mijn bungalow aan de rivier en daar zitten een Finse jongen en 2 Nepalezen, die direct mijn tattoo herkennen, de boeddha eyes van Nepal, dus toen nog met hun wat Beerlao gedronken. Om 0.30 u naar bed. Eigenlijk veel te laat, maar goed, morgen toch vrij dagje.
-
19 Januari 2018 - 09:34
Josephine:
Hoi Leo,
Wat een gaaf avontuur! Leuk elke keer te lezen en mee te kunnen kijken! De filmpjes zijn prachtig met mooie muziek erbij. Knap hoe je dat maakt en wat een prestatie dat jij neerzet met al die km ters op de fiets. Nog heel veel succes en plezier en doe voorzichtig.
Vrolijk liefs, Josephine -
19 Januari 2018 - 13:50
Leo Korver:
Hoi Leo.
Wat een geweldige rit maar wel zwaar .Je kunt het ook op een van de foto's wel aan je zien dat je moe bent.
Maar wat een geweldige ervaringen maak je mee.
Ik denk ook dat een dagje rust geen kwaad kan. Geniet daar van .
Nogmaals veel succes .
Groet Leo. -
19 Januari 2018 - 14:18
Wil:
Wat een tocht joh,zoooo zwaar heel verstandig dat je dat stofkapje op doet,slecht voor je longen al dat stof.grootgelijk even rust waat mooi he die waterval heerlijk om over je schouder mee te genieten,doe voorzichtig lieverd -
19 Januari 2018 - 20:10
Marta:
This gets more and more exciting!! you must feel so proud when you finish the stage every day...this was so hard one...happy to hear you can recover so easily in 2 minutes.....unbelievable!!
have a very good rest and a very good new stage...looking forward to see what adventure await you...
big big hug with lots of love!!!
-
21 Januari 2018 - 13:40
Gonny:
O,o , wat een mooie foto's , maar wat een inspanning om bij die waterval te komen .
reageer wat laat ben niet zo goed geweest dus 3 dagen niet aan de Comp.
Liefs , Gonny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
