Speedboot

Vanochtend 7 uur opgestaan, slaap nu 6 u per nacht. Dan 3 km fietsen en de oversteek maken naar Houayxai (Laos). Dit is zo gedaan, maar dan visa regelen voor Laos. Moet dan fiets laten staan met bagage zonder dat ik er zicht op heb, toch gaat dit in Azie over het algemeen goed, wel bijzonder. Boven bij kantoortje 2 papieren invullen en paspoort en pasfoto. Staan veel toeristen hier, die allemaal de slowboot nemen, deze doet er 2 dagen over om in Luang Prabang te komen. Andere optie is de speedboot, maar las in Lonely Planet dat er wel eens ongelukken mee gebeuren. Omdat ik er een dag mee win, gekozen voor de speedboot, wat ook veel duurder is. 4 km fietsen, meisje op scooter rijdt voor me om me aldaar te brengen. Op de plek zijn ze op grasveld "pentanque", aan het spelen. De nummer 1 sport van Laos (laotiaans jeux de boules). Dan een trap af die vreselijk stijl is, dus erg lastig met fiets. Fiets wordt bovenop ander bagage gelegd en vastgezet met touw. Er zitten 3 Laotianen en een jong marokaanse broer en zus in de boot. Totaal opgepropt tussen houten bankjes met benen dubbelgevouwen, heel laag in het water liggend vertrekken we. Ongelofelijk de punt van de boot komt volledig uit het water en het gaat toch hard. Lijkt wel een kermis attractie. Ik schrik ervan en denk bij mezelf, wat heb je nou weer gedaan.... 7 uur op deze boot. Maar boot stopt geregeld en na 3 uur gaan er 2 Laotianen van de boot af, waardoor je benen kunt strekken. De angst slaat al snel om in genieten, lijkt wel vliegen over het water. Alleen is de rivier snel stromend en er varen ook nog andere boten die zorgen voor golfslag, soms echt enorme klappen op het water. Mijn voorspatbord heeft dit dan ook niet overleefd. Natuur is geweldig ! Studenten uit Marokko komen uit Rabat, waar familie van Mona woont, erg toevallig. Willen naar Cambodja, dus kon ze nog voorzien van wat tips. Om 17.30 uur aankomst en dan.... Uitzoeken. Fiets door de jungle ongeveer en de mensen verstaan niks van wat ik vraag. Waarheen ? Gokken dus. Fietsen door harde zandwegen. En jawel, opeens grote weg. Zie borden Luang Prabang. En toen....., mijn routeboekje laat me in de steek omdat speedboot niet een vaste plek aanlegt. Door de stad fietsend, vraag ik verschillende mensen, maar kunnen me niet begrijpen. Uit het niets hoor ik naast me: "Wat zoek je ?" Hij weet exact de weg en ik vraag hoe dat kan. Hij is reisleider en woont Laos, Nederlander. Hij zei dat hij al dacht dat ik op zoek was, gezien het late tijdstip. Ik kom aan bij Phonetavy Guesthouse. Na incheck en een beerlao is het donker. Wandel nog over enorme nightmarkt en eet kipcurrie met cashewnoten. Nog een massage en dan aan reisverslag werken.