Dong Hoi -Ky Nam (Deo Ngang)
Door: Leo
Blijf op de hoogte en volg Leo
19 Januari 2014 | Vietnam, Dong Hoi
Jawel een nieuw record, 6 en half uur geslapen. Onbijten bij het naastgelegen hotel, een baquette met ommelet, jus, gemberthee, heerlijk. Vind noedelsoep lekker maar niet als ontbijt. Om 9.15 uur op de fiets. Voel me uitstekend en het gaat dan ook echt goed met fietsen. Ook iets minder vol tegenwind dan de routes hiervoor. Ik fiets door duinlandschap en zie regelmatig de zee. Kom langs plaatsen waar garnalenteelt is. Na zo een 50 km stoppen. Wordt enthousiast ontvangen om Pho Bo te eten met een cola. De verkoopsters bekijken het routeboekje, mijn fiets en vinden het point it boekje ook interessant. Er worden foto`s over en weer gemaakt. Dan stoppen er 2 luxe auto`s, 1 parkeert rakelings naast mijn fiets. Stappen 8 mensen uit, kennelijk de high society van hier. Sjacherijnige gezichten, mobieltjes, het begin van het einde..... Weg gezelligheid. Vrouwen schieten uiteen en hebben plots strakke blik. Het gezelschap wordt op de wenken bediend. Tijd om weg te gaan en eens demonstratief naar mijn fiets kijken of ze hem toch echt niet geraakt hebben. Des te armer de mensen, des te leuker ze zijn. Gaat natuurlijk niet altijd op, maar tijdens mijn reizen al zo vaak meegemaakt. Voel me zelf in ieder geval veel meer aangetrokken tot de armen. Misschien ben ik de reïncarnatie van Robin Hood ? Na 65 km de keuze: door de tunnel (wat de locals doen met brommer en fiets) of klimmen ? Maar v.w. het gevaar is de keuze snel gemaakt. 2 1/2 km over de Deo Ngang. Prachtige bergen, super stil, geen verkeer en met opzwepende muziek op mijn oren gaat het lekker. Na 75 km kom ik aan waar ik wezen moet, allen zie ik geen hotel, wat op die plek wezen moet. Ze zijn druk aan het werk aan de weg. Liggen meerdere gebouwen plat en na wat heen en weer gefiets en gevraag, blijkt het weg te zijn. Er is maar 1 alternatief en dat is geen aanrader. Hier heb ik dus geen zin in, dus zoeken bij volgende etappe. Er staat dat er over 17 km hotels zijn, maar niet beschreven hoe en waar. Omdat ik me goed voel, waag ik de gok. Verder fietsen dus. Over in aanbouw zijnde weg met veel vrachtverkeer. Krijg gravel, steentjes, zand tegen me aan, nou zou mondkapje handig zijn geweest, maar goed, ook geen zin gehad om die dan te pakken. Na 5 km kom ik bij een nieuw hotel aan. Ik gevraagd aan de receptie, maar ja, jongen spreekt geen engels. Met handen en vieze voeten blijkt dat ik kan blijven slapen en hij heeft wifi en mijn fiets mag in de gang staan. Kamer is prima en orde en de prijs ook. Oh wat kan je dan blij zijn, na 80 km fietsen, met een goede plek. Vind basic overnachten heus niet zo erg, maar na zo een inspanning en afzien is het wel lekker om iets meer comfort te hebben. Na een douche in het pikdonker gaan lopen, eh waarheen ? Gewoon langs de weg en maar zien. Wel goed opletten op het verkeer en de berm in bij het naderen van vrachtwagens. Na 2 km zie ik een eettent. Er is verder niemand. Geweldig vinden ze het, dat ik bij hun kom zitten. Ik bestel bier en krijg er gelijk 4, die zetten ze dan voor je neer en je rekent af wat je gebruikt. Pinda`s worden op tafel gezet, tv wordt op voetbal gedaan (hoe weten ze dat nou ?) Via weer bekende boekje "point it" wat door de hele familie wordt bekeken, loop ik mee naar de keuken. Ik wijs diverse groentes, knoflook, pepers aan, vlees waag ik me maar niet aan hier. Rijst erbij en zit ik dus aan tafel met achter me de hele familie naar me aan het kijken. Heel apart, maar oh zo leuk. Ik had v.a. vrijdagavond door dat ik Vietnamese Dong (betaalmiddel alhier) nodig had, maar banken zijn pas maandagochtend weer open. Via boekje maak ik duidelijk wat ik wil. Ze wijzen naar rechts en gebaren met 2 vingers. Ik dacht 2 km lopen. Na 500 meter wordt ik ingehaald door de jongen van het restaurant. Ik moest achterop. Hij schreef aldaar op dat het 20 km was, beetje ver om te lopen dus. Ze regelen een taxi en ik mee. Met chauffeur, met wie ik helaas niet kon spreken, toch gelachen. Vroeg me af of dit nu wel goed zou gaan, maar hij bracht me keurig bij een exchange, dus geen bank. Zijn soort juweliers die dus ook geld wisselen. En weer terug naar mijn hotel gebracht. Kortom een bijzonder leuke dag ervaren !