Cau Giat

Heerlijk geslapen en om 8 uur opgestaan. Ontbijten met broodjes, honing, ham, kaas en ei ! Lemonthee, kortom prima ! Om 9 uur alles ingepakt, de zon schijnt, dus toch besloten te gaan fietsen. Om 10 uur vertrek ik en via receptie gevraagd om ergens Ipod te kopen. Van de ene apple store naar de andere gestuurd, zaten gelukkig dicht bij elkaar. Ben weer een soort attractie bij binnenkomst, dit moet ongeveer het gevoel zijn als je BN-er bent ofzo. En jawel hoor, ik vind er 1, vrijwel exact zoals ik had. Kosten 100 staat erop. Is dus €4, hahaahaha. Is nu aan het opladen. Fietsen dus naar Cau Giat (Quynh Luu). Het fietsen gaat erg soepel, geen pijn in benen meer. Ik fiets over een drukke weg met smalle zijstrook. Dit maakt dat je goed moet opletten op het verkeer. Wat echt killing is, is het getoeter, dit hoor je ongeveer continu en zo verschrikkelijk hard. Moet mezelf beheersen om niet boos te worden/geïrriteerd te raken en soms lukt dat ook niet, maar heeft natuurlijk geen enkele zin. Het is een prachtig gebied waardoor ik fiets tussen de heuvels door, veel rijstvelden. Na 20 km komt de gebruikelijke man met de hamer. Toch het stof, het getoeter, het continu Hello, Hello, Falang, zijn m.i. hierop van invloed. In NL 20 km is helemaal niets. Drink redbull en koop soort matzes met pinda`s. Na 40 km weer een stop en dan doorzetten naar 61 km. Dan ben ik bij het Khach Sn Huong Quynh 2 Hotel om 14.30 uur. Meisje vraagt of ik een kamer wil. Nee, ik wil een bier, de vaste beloning. Hierna laat ze de diverse kamers zien en kies de mijne met douche en toilet, ziet er redelijk uit. Dan op de fiets op trachten euro`s te wisselen. Bij de 1e bank, wachten, wachten en te horen krijgen dat het niet kan, moet bij de volgende zijn. Zelfde verhaal, moet 50 km verderop zijn. Schrik me een ongeluk, maar blijkt 500 meter te zijn. Dan bij een bank, waar ik half uur gewacht heb, ze bekijken met 5 man de €50 biljetten en zeggen one moment please. Uiteindelijk komt de (denk ik, manager) bij me. Wordt weer door iedereen bekeken, aangestaard. Hij zegt dat de biljetten dirty zijn en hij ze niet kan wisselen. Ik ontplof ongeveer, gelukkig hou ik me in, maar wijs naar mijn voorhoofd en laat hun biljetten zien die echt vuil zijn, deze komen rechtstreeks van de nederlandse bank. Ik heb geen dong meer, dus wat nu. Ze vertellen me van alles, maar snap er niks van. De manager loopt naar buiten en wijst op zijn scooter, ik achterop zonder helm en we rijden een km verder naar een juwelierszaak. Hier wisselen ze in paar seconden zonder probleem de biljetten om en krijg nog een betere koers dan er op mijn briefje staat. Hahahaha, bedank de manager en ben echt blij. Heb dan weer spijt, dat ik toch niet het geduld kan opbrengen, maar goed, heeft ook te maken met alles erom heen. Fietsen is toch vermoeiend, maar m.i. nog altijd de beste manier van reizen ! Je komt in contact met de lokale bevolking en op plekken waar toerisme niet bekend is. Ook nu weer onderweg geen toerist gezien. In dit hotel ben ik geloof ik weer de enige gast. Het boekje "point it", komt nu ook weer goed van pas. Ze spreken echt geen woord engels hier. Zo lekker, met Ipad bezig zijn als je aangekomen bent. Foto`s, filmpjes binnenhalen, reisverslag doen, reacties lezen. Heb het nog steeds enorm naar mijn zin. Hopelijk werkt Ipod en kan ik deze opzetten in de strijd tegen het getoeter. Gisteren na het super goede eten was het fijn eens niet een toetje te hoeven nemen van "loperamide". Vandaag via boekje plaatjes aangewezen over wat ik wil eten. Ik krijg een enorm dienblad met erop ongeveer een hele kip, maar deze is koud en ziet nog wat rood, dus daar waag ik met niet aan. Eet wat tenen knoflook, rijst met pepers en groenten en daar hou ik het bij. Ondanks dat ik de enige ben hier, is het mogelijk om massage te krijgen. Een VIP massage houdt in: eerst in stoomcabine, dan wordt je in bad gedaan, haren gewassen en erna een massage. Mijn benen mogen ze niet meer aanraken, want dat doet teveel pijn. Is wel super ontspannend voor €6. Lig bijna te slapen meestal. Groet, Leo