Sawadee
Door: Leo
Blijf op de hoogte en volg Leo
08 November 2012 | Laos, Vangviang
Kasi - Vang Vieng 60 km
Heerlijk geslapen. Ontbijt met orange juice, energydrank en reepje chocola. Geen zin in rijst, was enige optie. Om 8.45 uur op de fiets. 1e 10 kilometer gaan goed, maar dan..... Continu klimmen 12 km lang in lichtste versnelling. Kom bijna niet vooruit. Benen doen pijn, ik voel me beroerd en vecht tegen het gevoel. Mensen blijven roepen:"Sawadee". Zulke lieve gezichten uit houten hutjes vandaan, waar alleen een koelkast in staat, verder niets. En ze blijven lachen, bedelen niet om geld of wat dan ook. Wat zijn we arm in Nederland ! Ik voel me zwakker worden en ieder heuveltje is er nu 1 teveel. Dan denk ik aan Wout, die bijzonder zware operatie voor de boeg heeft en die echt moet strijden tegen deze nare ziekte (heel veel sterkte Wout en Ria). En dan denk ik bij me zelf, waar heb jij het dan over, zeur niet en doorgaan. Dan eindelijk afdalen, oh wat is dat lekker. En wat is het mooi hier. Zo aparte vormen, die bergen. Dan bij 20 km een restaurantje langs de weg. Ice coffee, cola en een soep uit de vitrine volgens mij met slootwater aangemaakt, echt heel vies. Eet de noedels eruit, die ik met zout bestrooi. Hierna gelukkig wat minder heuvelachtig, maar de weg wordt slecht: stenen, zand en soort gravel. Toeristenbussen denderen voorbij, nader namelijk Vang Vieng, een backpackers plaats. VIP bussen heten deze en na passeren adem ik dikke rookwolken en stof in. Toch ben ik blij dat ik niet in zo een bus zit ! Soms voel ik mijn benen helemaal niet meer, maar zodra er een heuveltje komt....
Na 45 km stop ik en drink cola en eet chips aan tafel met 2 meisjes. Geef ze ballonnen en vragen na een tijdje, heel verlegen: "What's your name ?" Ze laten me een schoolboekje zien, engelse les. Weer verder. Zie borden Vang Vieng en dat geeft me weer kracht. Mensen die hier fietsen, dragen een paraplu tegen de zon. Zoeken naar mijn guesthouse "Kiane Thong". Airco, fan, warme douche, schone kamer en ver verwijderd van massa. Oh wat lekker. Morgen niet fietsen ! Douche voelt fantastisch en de oliemassage erna ook, val bijna in slaap. 3 zware, maar mooie dagen. Bananen pannenkoek met lemon thee als lunch en 's avonds spaghetti eten bij de bakery.
Blijf hier hele avond zitten om reisverslagen bij te werken.
Heerlijk geslapen. Ontbijt met orange juice, energydrank en reepje chocola. Geen zin in rijst, was enige optie. Om 8.45 uur op de fiets. 1e 10 kilometer gaan goed, maar dan..... Continu klimmen 12 km lang in lichtste versnelling. Kom bijna niet vooruit. Benen doen pijn, ik voel me beroerd en vecht tegen het gevoel. Mensen blijven roepen:"Sawadee". Zulke lieve gezichten uit houten hutjes vandaan, waar alleen een koelkast in staat, verder niets. En ze blijven lachen, bedelen niet om geld of wat dan ook. Wat zijn we arm in Nederland ! Ik voel me zwakker worden en ieder heuveltje is er nu 1 teveel. Dan denk ik aan Wout, die bijzonder zware operatie voor de boeg heeft en die echt moet strijden tegen deze nare ziekte (heel veel sterkte Wout en Ria). En dan denk ik bij me zelf, waar heb jij het dan over, zeur niet en doorgaan. Dan eindelijk afdalen, oh wat is dat lekker. En wat is het mooi hier. Zo aparte vormen, die bergen. Dan bij 20 km een restaurantje langs de weg. Ice coffee, cola en een soep uit de vitrine volgens mij met slootwater aangemaakt, echt heel vies. Eet de noedels eruit, die ik met zout bestrooi. Hierna gelukkig wat minder heuvelachtig, maar de weg wordt slecht: stenen, zand en soort gravel. Toeristenbussen denderen voorbij, nader namelijk Vang Vieng, een backpackers plaats. VIP bussen heten deze en na passeren adem ik dikke rookwolken en stof in. Toch ben ik blij dat ik niet in zo een bus zit ! Soms voel ik mijn benen helemaal niet meer, maar zodra er een heuveltje komt....
Na 45 km stop ik en drink cola en eet chips aan tafel met 2 meisjes. Geef ze ballonnen en vragen na een tijdje, heel verlegen: "What's your name ?" Ze laten me een schoolboekje zien, engelse les. Weer verder. Zie borden Vang Vieng en dat geeft me weer kracht. Mensen die hier fietsen, dragen een paraplu tegen de zon. Zoeken naar mijn guesthouse "Kiane Thong". Airco, fan, warme douche, schone kamer en ver verwijderd van massa. Oh wat lekker. Morgen niet fietsen ! Douche voelt fantastisch en de oliemassage erna ook, val bijna in slaap. 3 zware, maar mooie dagen. Bananen pannenkoek met lemon thee als lunch en 's avonds spaghetti eten bij de bakery.
Blijf hier hele avond zitten om reisverslagen bij te werken.
-
09 November 2012 - 11:01
Lydia:
Wat een mooi verslag weer met prachtige foto's! Lekker dat je nu weer een rustdag hebt na de vele inspanning. Wat een bijzondere reis met mooie ontmoetingen, geweldig! -
09 November 2012 - 12:38
Grada:
hoi stoere leo ,ik lees vadaag je laatse 4 verslagen we waren een paar dagen op stap ,wat eengeweldige maar zware reis ,geweldig hoe je het doet en waar je het voor doet .goede reis ,en kijk al uit naar je volgende bericht,kus aad en graad -
09 November 2012 - 21:53
Inge:
Hoi Leo,
Petje af voor je doorzettingsvermogen hoor, ik ben na een uurtje moderne dans als gevloerd ;-)
Wat een landschap, prachtig. Het moet heel bijzonder zijn daar doorheen te fietsen. Kan me goed voorstellen dat je ondanks alles blij bent dat je niet de bus hebt genomen! Morgen ga ik je foto;s aan Jord en Mare laten zien, ben benieuwd wat zij zeggen!
Hoop dat je benen met een nachtje goed slapen weer wat op adem komen. Hou je taai en geniet! Liefs, Inge -
10 November 2012 - 15:59
Gonny:
Hoi Leo ,
Wat een zware tocht heb je gemaakt , maar mooiiiiii .Wij wensen je veel sterkte .
liefs van Gonny en Henk -
10 November 2012 - 16:21
Ria:
Tsjonge, Leo, wat een ontberingen. Je zult ondertussen wel kanjers van kuiten hebben! Maar wat krijg je er veel voor terug. Die mooie natuur en al die leuke ontmoetingen. Tsja, dat zijn toch de dingen die je dan zo extra kan waarderen. Prachtige foto's van die grillige bergen. Fijne voortzetting van je tocht en geniet ze nog. Wij genieten mee.
Groetjes, Ria -
10 November 2012 - 23:07
Mona/mama:
Oh lieverd,wat kan je dat goed over brengen!elke keer als ik je reisverslag begin te lessen wil ik meer en meer weten en verheug ik me op zo ervaring!maar niet zo heftig want die kleine beentjes van me kunnen dat niet volhouden!hahaha.
Je breng ons elke keer naar een andere continent,zo prachtig natuur en die lieve gezichtjes zo mooi om te zien en zeker om te ervaren!ik moet vaak aan(James Bond filmpjes) denken!zie je van alles & wat,zo spannend!....weet je nog wat ik mee bedoel,haha.
Dank je wel dat jij je verhaaltjes en je ervaring met ons mee deelde.
Nog veel succes en plezier voor de aankomen dagen lieverd,we zijn trots op je
Vl. Liefs,X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
